Johannes van Halteren
Architect Johannes van Halteren (Amsterdam, 1893 – Den Bosch, 1973) zoon van een aannemer, studeerde aan de Industrieschool in Amsterdam , volgde privélessen voor de acte MO-tekenen en kreeg zijn praktijkopleiding bij bekende architecten als Jan Stuyt en Jos Cuypers (zoon van Pierre Cuypers). Jan Stuyt en Jos Cuypers bouwden in de eerste decennia van de 20ste eeuw kerken in neo-romaanse stijl. Begon in 1919 een eigen architectenbureau in Den Haag, verhuisde in 1920 naar Den Bosch, waar hij zich associeerde met architect W. Aalst. Ging in 1925 verder als zelfstandige architect in Den Bosch. Hij bouwde vooral in het bisdom Den Bosch, verwierf al snel een gevestigde reputatie als kerkenbouwer, kreeg veel opdrachten van katholieke instellingen voor de bouw van kloosters, kapellen, ziekenhuizen e.d.
Bouwde aanvankelijk in traditionalistische stijl met neo-gotische trekjes, later in de gangbare naoorlogse wederopbouwarchitectuur met stijlkenmerken van de Delftse School.
Jan van Halteren wordt wel eens – geheel ten onrechte – gerekend tot de Bossche Schoolarchitecten. Ten opzichte van de architectuurstroming van de Bossche School op het terrein van de kerkenbouw was hij een buitenstaander. De Cursus Kerkelijke Architectuur (CKA) die gegeven werd in Den Bosch, heeft hij ook niet gevolgd. Als vakman zal hij ongetwijfeld wel de ontwikkelingen binnen de architectuur met name op het gebied van de kerkenbouw gevolgd hebben.
Tussen Maas en Waal
De Victor & Gezellenkerk te Wamel uit 1954.
Bron
Stichting Hugo Kotestein, Franciscuskapel, Geloven in behoud, (Woerden, 2014)
E-mailuitwisseling tussen Hans (J.W.) van der Laan (architect en zoon van Nico van der Laan) en Hanna Melse (erfgoedspecialist, Catharijneconvent) in zake Kapel Weddesteyn (vh Franciscuskapel) (2021
