Joseph Franssen

Joseph Franssen (Roermond, 1893-1968) was de zoon van kerkenarchitect Caspar Franssen. Studeerde bouwkunde aan de Technische Hogeschool Delft, waar hij in 1923 zijn ingenieursdiploma behaald. Werkte nauw samen met zijn vader en zette na de dood van Caspar Franssen het architectenkantoor voort. Evenals zijn vader ging zijn interesse vooral uit naar de bouw van kerken, kloosters, pastorieën en scholen. Hij werd sterk beïnvloed door de ideeën van de Delftse hoogleraar Granpré Molière, de “Delftse School” een stroming binnen het traditionalisme.
Hij streefde niet naar vernieuwing,  bouwde door vanuit de traditie. Zijn kerkontwerpen zijn sterk geïnspireerd door de romaanse en gotische bouwstijlen. Bezocht regelmatig middeleeuwse kerken in België en Frankrijk. Voor de modernere kerkelijke architectuur had hij weinig belangstelling, volgde wel de ontwikkelingen binnen de liturgie.
Was bijzonder trots op de constructie van zijn gewelven. Groot oeuvre van ca. 40 kerken, voornamelijk in Limburg. Na WO II veel restauratiewerk voor tijdens de oorlog zwaar beschadigde kerkgebouwen, waaronder veel gebouwen die door zijn vader ontworpen waren.
Delftse School
De Delftse School is een stroming binnen het traditionalisme rondom de streng katholieke Delftse hoogleraar M.J. Grandpré Molière. Deze stijl (ca. 1925-1955) had grote invloed op de wederopbouwarchitectuur in en na de oorlog. Zette zich af tegen het modernisme. Kenmerken: vrijwel uitsluitend gebruik van baksteen, sporadisch natuursteen, geen moderne materialen, brede kozijnen en erkers, groene hagen (plattelandsbouw), eenvoudig en ingetogen, niet opvallend. De funktie van het gebouw moest uitkomen in de vorm, publieke gebouwen als kerken en stadhuizen moesten daarom juist monumentaal zijn met hoge pannendaken tussen topgevels.

Tussen Maas en Waal
De O.L. Vrouw van Zeven Smartenkerk te Molenhoek uit 1934

Bron
www.kerkgebouwen-in-Limburg.nl/architecten/franssen-jgc